จุดเด่นของนิทานเรื่องนี้
• การคิดและวางแผนอย่างเป็นขั้นตอน
• ความสัมพันธ์ของสัตว์ป่าและถิ่นที่อยู่
เรื่องย่อ : เด็กชายอยากจับช้างมาเลี้ยง เขาจึงออกเดินทางไปยังถิ่นที่อยู่ของช้าง วางกับดัก และพาช้างขึ้นเครื่องบินลำใหญ่กลับมาที่บ้าน แต่เมื่อพาช้างกลับมาที่บ้านแล้ว มันกลับไม่ยอมกินอะไร จนต้องเรียกคุณหมอมาตรวจ เอ...เจ้าช้างเป็นอะไรไปนะ
(ฉบับรีพิมพ์จากนิทานเพื่อนรักปีที่ 18 ฉบับที่ 165 เดือน พฤศจิกายน 2562)
--------------------------------
รีวิวจากคุณหมอประเสริฐ
"ไปจับช้างกัน"
เราพูดเรื่องวัตถุที่มีอยู่จริงกันมามากแล้ว
เมื่อแม่มีอยู่จริงข้างๆตัวเราในห้องนอน ช้างก็จะมีอยู่จริงตามไปด้วย
ง่ายๆเท่านี้เอง
ตอนแรกๆช้างอาจจะมีอยู่จริงเพราะมันตัวใหญ่ พอเด็กโตขึ้น ช้างมิได้มีอยู่จริงเพราะมันตัวใหญ่
ช้างมีอยู่จริงเพราะช้างมี “ปฏิสัมพันธ์” กับสิ่งอื่นรอบตัว มันมิได้มีอยู่เพียงเพราะว่ามันมีอยู่
จะไปจับช้างกัน พาเราไปพบความมีอยู่จริงของช้างในแง่มุมต่างๆอย่างรอบด้าน ปฏิสัมพันธ์รอบด้านนั่นเองที่สร้างช้างขึ้นมา
เอาช้างมากินกันดีไหม แมงมุมตัวจ้อยใช้ใยบางๆมัดช้างให้อยู่นิ่งๆ อยู่นิ่งๆย่อมมิใช่ช้าง ช้างที่ไหนให้สุมไฟอบกินง่ายๆ
แม่ไม่มีอยู่จริง ถ้าแม่ไม่ทำอะไรกับเขาบ้างเลย
ทำซะอย่าง ตีก็ยังดี ดีกว่าแม่หายไป หรืออยู่เฉยๆ
คือเหตุผลที่เด็กบางคนชอบถูกตี เพราะแม่จะมีอยู่จริงเมื่อลงมือตี