ณ ต้นมะม่วงต้นหนึ่งที่กำลังออกช่อดอกส่งกลิ่นหอมหวาน ยังมีกองทัพมดแดงกำลังเดินสำรวจ เพื่อหาทำเลที่เหมาะสมในการสร้างรัง และแล้วก็ได้ทำเลที่สวยงามอยู่บนยอดมะม่วง มดตัวน้อย ๆ กำลังช่วยกันดึงใบมะม่วงเข้าหากันอย่างแข็งขัน มันช่วยกันต่อตัวเป็นลูกโซ่โดยใช้กรามยึดเอวของตัวหน้า เพื่อดึงใบมะม่วงอีกใบมาอยู่ใกล้กันและคาบตัวอ่อนมาปล่อยเส้นใยจากต่อมที่หัวเพื่อเชื่อมใบไม้ให้ติดกัน “รังเสร็จแล้ว พวกหนูช่วยผู้ใหญ่ทำงานได้ไหมคะ” มดตัวเล็ก ๆ ร้องถามราชินีมด พวกเขาเพิ่งลืมตาดูโลกได้ไม่นาน หลังจากเปลี่ยนสภาพจากดักแด้เป็นตัวเต็มวัย ราชินีมดจึงให้เหล่ามดน้อยช่วยดูแลและทำความสะอาดให้ตัวอ่อนที่อยู่อยู่ในรัง ส่วนมดที่ตัวโตกว่าให้ช่วยดูแลดักแด้มด เมื่อมดน้อยโตเต็มวัยก็จะได้ออกไปหาอาหารมาเลี้ยงสมาชิกมดในรัง ระหว่างเดินทางมดก็จะปล่อย “ฟีโรโมน” เพื่อช่วยบอกทาง เตือนภัย หรือส่งสัญญาณต่าง ๆ ให้เพื่อน ๆ มดได้รู้จะได้ระวังภัยและไม่หลงทาง มดสามารถแบกของที่หนักกว่าน้ำหนักตัวมันเองได้ถึงห้าเท่าและลากขอที่หนักกว่ามันได้ถึงยี่สิบห้าเท่าเลยนะ